مزه اول
همیشه دوست داشتم نوشیدنی های مختلف رو امتحان کنم. وقتی میرم کافه و برای اولین بار چیزی رو سفارش میدم که قبلا نخوردم، اول یکم مزه مزه ش میکنم. اگه اون تِست اول به دلم نشست، کل لیوان رو میرم بالا. گاهی با یه نفس، گاهی یواش یواش؛ اما تا ته لیوان!
اگه مزه کردن اولش به زبونم خوش نیومد چی؟ خب، لیوان رو میذارم کنار و دیگه حتی نگاهش هم نمیکنم.
این همون کاریه که خواننده ها، با داستان انجام میدن. برای همینه که اهمیتی نداره داستانی که دارین مینویسین یه عاشقانه کلاسیکه که توی مزرعه های سرسبز دور از شهر اتفاق میفته، یا یه جنایی-معمایی داغ وسط یه جزیره که از چشم مردم عادی پنهان شده؛ "مزه اول" همیشه مهمه.
پس اگه میخواین بفهمین چطور یه مزه اول دلنشین به خواننده هاتون بدین، بزنین روی "ادامه پست 3>" :)
